کلام اهل بیت علیهم السلام

 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: وَاعْلَمُوا أَنَّ هذاالْقُرْآنَ هُوَ النَّاصِحُ الَّذِي لاَيَغُشُّ، وَالْهادِيالَّذِيلاَيُضِلُّ، وَالُْمحَدِّثُ الَّذِيلاَيَكْذِبُ. وَمـا جالَسَ هذَا الْقُرْآنَ أَحـَدٌ إِلاَّ قامَ عَنْهُ بِزِيادَةٍ أَوْ نُقْصـانٍ: زِيادَةٍ فِيهُدًى، أَوْ نُقْصانٍ مِنْ عَمًى. [نهج البلاغه، الخطب : 174 .]

حضرت على عليه السلام فرمود:

 و نيز بدانيد اين قرآن تنها ناصحى است كه نصيحت خود را به خيانت نمى آلايد،

 و تنها هدايتگرى است كه هرگز بگمراهى نمى كشاند 

و تنها سخنگويى است كه هيچگاه دروغ نمى گويد. 

كسى با قرآن هم نشين نشد مگر اينكه با فزونى و كاستى برخاست، فزونى هدايت و كاستى در كور دلى و ناآگاهى.

***********************

حضرت امام رضا علیه السلام :

لَا يَكُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً حَتَّى يَكُونَ فِيهِ ثَلَاثُ خِصَالٍ: سُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ، وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِيِّهِ، وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِيِّهِ. فَأَمَّا السُّنَّةُ مِنْ رَبِّهِ فَكِتْمَانُ السِّرِّ، وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ، فَمُدَارَاةُ النَّاسِ، وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ وَلِيِّهِ فَالصَّبْرُ فِي الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاء.

مؤمن به مرحله ايمان نمى ‏رسد مگر آنكه داراى سه خصلت باشد؛ يكى از پروردگارش، يكى از پيغمبرش و يكى از امامش؛ اما خصلت پروردگار، كتمان و مخفى نگه داشتن اسرار؛ و خصلت پيغمبر، با مردم مدارا كردن؛ و خصلت امام، شكيبايى در برابر ناملايمات و سختيهاى زندگى است.